هرگز هیچ بینی چه گوشتی چه غیر گوشتی به حالت اول برنگشته و اصطلاح گوشت آوردن غیرواقع و غیرعلمی است. اما چرا این سوال به طور شایع پرسیده می شود به این دلیل است که مردم عادی در این زمینه از یک پدیده عینی یک نتیجه غیر علمی و غیر واقع می گیرند و توضیح آنکه اصولا بینی گوشتی باید طبیعی تر عمل شود و هنگامی که جراح بر اثر اشتباه یا به خاطر اصرار بیمار سعی می کند بینی فانتزی تری به وجود بیاورد ابتدا در فاز ورم بینی مشکلی ندارد. ولی به تدریج که ورم ها به آهستگی از بین می روند تناسب نوک بینی با قسمت بالای بینی از بین می رود و از نظر یک شاهد عینی که احتمالا مدتی هم بیمار را ندیده است تصور بزرگ شدن نوک بینی و نتیجه گیری گوشت آوردن آن مطرح می شود و این چنین یک واقعیت ظاهرا عینی به یک برداشت غیر علمی و غیر واقعی منجر می شود.
ورم بعد از عمل بینی یک پروسه کاملا طبیعی است که بر اثر واکنش بدن نسبت به اعمال جراح روی بینی ایجاد می شود. بدهی است هر چه اقدامات جراح گسترده تر و زمان عمل طولانی تر باشد میزان این ورم بیشتر است؛ بنابراین هیچ راهی برای از بین بردن کامل و سریع ورم ولی کمپرس گرم، ماساژ موضعی و تزریق ناحیهای در کاهش آن مؤثر است. یا کم کردن آن وجود ندارد و فقط به زمان نیاز است.
بهترین سن برای عمل بینی زمانی است که غضروف های بینی به رشد نهایی رسیده باشند.
سن مناسب جراحی بینی برای خانم معمولا 16 سال و برای آقایان این عدد معمولا 17 تا 18 سال است ، اگر پیش از این سن انجام شود ممکن است باعث اختلال در رشد صورت بیمار شود چراکه برخی از این غضروف ها کنترل کننده رشد صورت است و تغییر دادن آن ها پیش از اینکه به نهایت رشد خود رسیده باشند ممکن است موجب آسیب رساندن به رشد صورت بیمار شود.
بیماران هرگز نباید پیش از این سنین عمل بینی خود را انجام دهند و اگر اصرار بر جراحی پیش از این سن داشته باشند ممکن است صورت نافرمی داشته باشند که المان های آن با هم تناسب نداشته باشد به این دلیل که غضروف های بینی که علاوه بر رشد خود بینی وظیفه رشد اطراف آن را نیز دارد اگر رشد متوقف شود موجب ایجاد عدم تناسب با پیشانی و قسمت پایینی صورت شود که در این مدت مشغول رشد بوده اند.
حداکثر سن برای جراحی بینی نیز 60 سالگی است و دلیل آن این است که پس از این سن ترمیم ناحیه جراحی با تاخیر بیشتر از سنین کمتر انجام می شود.
معمولا دوره نقاهت 6 تا 8هفتهای بعد از عمل درنظر گرفته میشود. همچنین بعد از هفته دوم افراد میتوانند به حمام بروند و کارهای روازنه خود را انجام دهند، اما دوره نقاهتی که برایشان درنظر میگیریم بین 6 تا 8هفته است که البته ممکن است بنا به شرایطی این روند بیشتر یا کمتر شود.
خیلی از افرادی که قصد جراحی فک یا حتی چانه خود را دارند، اولین سوالی که ذهنشان را درگیر میکند وجود جای زخم روی صورت است! در پاسخ به این سوال باید بگویم که این جراحی از داخل دهان صورت میگیرد و بریدگیهای موردنیاز برای عمل جراحی فک از داخل دهان است، برای همین میتوان این اطمینان را داد که هیچ جای زخمی روی صورت برجا نخواهد ماند.
برای انجام ایمپلنت دندان باید تا سن هیجده سالگی و اتمام فرایند رشد فک صبر کرد. در صورت عجله کردن و عدم اتمام دوره ی رشد دفرمه شدن صورت امری حتمی است.
در بعضی موارد مثلا اگر چند ایمپلنت دندان در یک ناحیه کاشته شده باشد و پروتزی به شکل بریج روی ایمپلنت ها نصب شده باشد مقاومت بریج مانع از رشد اسکلتال در آن ناحیه می شود و بنابراین بیمار دچار دفرمی صورت می شود ولی پس از سن 18 سالگی هیچ محدودیتی وجود ندارد و تا هر سنی میتوان ایمپلنت دندان انجام داد.
در سنین پایین تر برای تک دندان می شود ایمپلنت دندان انجام داد ولی باید پروتز ایمپلنت دندان بعد از 18 سالگی تعویض شود تا اندازه آن با دندان های مجاور تناسب داشته باشد.
وقتی که از نیمرخ به چهره فردی نگاه کنیم، متوجه میشویم که برآمدگی چانه نقش مهمی در تعادل پیشانی و بینی ایفا میکند. پروتز چانه روشی است که باعث افزایش برآمدگی و همچنین ارتفاع چانه میشود. پروتز چانه معمولا از طریق ایمپلنت صورت میگیرد اما میتوان آن را از طریق جابجاکردن استخوان های چانه نیز انجامداد.
معمولا تزریق ژل یا بوتاکس زمانی شروع می شود، که خط اخم و یا چین و چروک در زیر چشم و ناحیه پیشانی در صورت نمایان شود. البته برخی افراد بر اثر عوامل ژنتیکی و وراثت دارای چین و چروک می باشند که باید توسط متخصص ابتدا بررسی و سپس اعمال شود.