آنچه درباره کشیدن دندان عقل باید بدانیم

کشیدن دندان به بیرون آوردن دندان از حفره خود گفته می شود. دندانپزشک ها و جراحان دهان و دندان، دندان ها را به دلایل مختلفی می کشند. از جمله:
- پوسیدگی یا حفره های دندانی
- بیماری لثه
- عفونت های دندان
- حادثه یا آسیب به دندان یا استخوان های اطراف
- مشکلات دندان های عقل
- آماده سازی برای انجام یکی از فرایندهای دندانپزشکی زیبایی
- آماده سازی برای دریافت بریس های ارتودنسی، در صورتی که دندان ها خیلی فشرده باشند.
- دندان های شیری که در سن مناسب نمی افتند.
دندانپزشک ها و جراحان دهان و دندان ممکن است به دلایل مختلفی مجبور به کشیدن دندان شوند. مشکل می تواند یک دندان عقل دردناک باشد یا دندانی که در اثر پوسیدگی به شدت آسیب دیده است. در برخی موارد، دندانپزشک یک دندان را می کشد تا جای کافی برای اجزاء زیبایی دندان بوجود بیاید. در صورتی که دندان وضعیت پیچیده ای داشته باشد، به جای دندانپزشک جراح باید آن را بکشد. در بسیاری از موارد، دندانپزشک ها دندان های مولر سوم یا دندان عقل را می کشند.
نوع درست کشیدن دندان به شکل، اندازه، موقعیت، و محل دندان داخل دهان بستگی دارد. جراحان دهان و دندان کشیدن دندان را به دو دسته ساده ون جراحی تقسیم می کنند. کشیدن ساده دندان شامل دندانی است که از بالای لثه قابل مشاهده است و دندانپزشک می تواند آن را به صورت یک تکه بکشد. کشیدن دندان به روش جراحی پیچیده تر است و برداشتن بافت لثه، استخوان، یا هر دو را شامل می شود. ممکن است لازم باشد جراح دندان را به صورت یک تکه بکشد. دندان های عقل آخرین دندان هایی هستند که بیرون می آیند و معمولاً نخستین دندان هایی هستند که نیاز به کشیدن دارند زیرا در بسیاری افراد نهفته هستند. به این معنا که، به طور کامل از داخل لثه بیرون نیامده اند. کشیدن دندان عقل فرایندی بسیار عادی در دندانپزشکی محسوب می شود.
قبل از کشیدن دندان باید با جراح دهان و دندان یا دندانپزشک خود مشاوره ای انجان داد. برخی افراد، بسته به اندازه دندان، استخوان، یا هر دو، که قرار است کشیده شوند، لازم است در روز جراحی یا قبل از آن، مصرف برخی داروها را متوقف یا آغاز کنند. ممکن است لازم باشد در روز جراحی داروی خاصی دریافت نماید.
توقف مصرف داروهای رقیق کننده خون
بسیاری افراد داروهای رقیق کننده خون مصرف می کنند تا از لخته خون در عروق پیشگیری نمایند. این داروها می توانند منجر به بروز خونریزی بیشتر در طول جراحی شوند. دندانپزشک ها از این طریق می توانند خونریزی محل جراحی را به خوبی کنترل کنند:
استفاده از داروهای موضعی لخته کننده خون روی لثه ها
پوشاندن روی حفره دندان با فوم یا گازهای حل شدنی
بخیه زدن محل جراحی
استفاده از گاز و اعمال فشار پس از انجام فرایند نیز می تواند به توقف خونریزی کمک کند. با این حال، همه افرادی که داروهای رقیق کننده خون مصرف می کنند باید در جلسه مشاوره آن را به اطلاع دندانپزشک خود برسانند.
برای آنکه دندانپزشک تصمیم بگیرد آیا بیمار باید به طور موقت از داروی دیگری برای رقیق کردن خون استفاده کند یا مصرف این نوع داروها را موقتاً قطع کند، دندانپزشک باید جواب آزمایش خون بیمار را مشاهده نماید. عموماً، نیاز نیست فرد قبل از کشیدن دندان مصرف داروی رقیق کننده خون را قطع کند. همه افرادی که به فکر توقف این درمان هستند باید با پزشک معالج خود نیز مشورت کنند.